Endoskopowy most do jednokanałowej cystoskopii Biopsja Forcepsa

Częste pytania

Jakie są powikłania pooperacyjne i zarządzanie ryzykiem związanym z urologicznymi instrumentami chirurgicznymi?

Pooperacyjne powikłania i zarządzanie ryzykiem związanym z urologicznymi instrumentami chirurgicznymi to złożony i wieloaspektowy temat obejmujący wiele rodzajów operacji i różne powikłania.Poniżej przedstawiono szczegółową analizę tej kwestii na podstawie danych:

1. Częste powikłania pooperacyjne
Powikłania operacji laparoskopowej:

Emfizem podskórny: Jest to najczęstsze łagodne powikłanie w chirurgii laparoskopowej, które zazwyczaj nie wymaga leczenia i może zostać wchłonięte i zniknąć samo.
Zakażenie nacięciem: Aby zapobiec dalszemu zakażeniu, należy leczyć to powikłanie na czas.
Pęknięcie otrzewkowe: Jest to również częste powikłanie, które trzeba w odpowiednim czasie naprawić, gdy zostanie wykryte.
Uszkodzenie naczyń: w tym duże uszkodzenie naczyń krwionośnych, takie jak uszkodzenie dystalnego końca aorty brzusznej, dolnej żyły jamistej i jej gałęzi, ogólna częstość występowania wynosi od 0, 5% do 3, 0%,który jest poważniejszym powikłaniem.
Powikłania z otwartej operacji:

Otwarta operacja nadnerczy: Może uszkodzić otaczające narządy, takie jak jelita i naczynia krwionośne.
Otwarta prostatectomia radykalna: może uszkodzić okrężnicę sigmoidalną i pleksus naczyniowy.
Inne częste powikłania:

Pooperacyjne zakażenie dróg moczowych: jest to bardzo powszechne powikłanie w chirurgii urologicznej.i te objawy należy zgłaszać lekarzowi w odpowiednim czasie.
Krzepnięcie krwi: takie jak krzepnięcie krwi w żyłach głębokich (DVT) i zakrzep płucny (PE) są jednym z najczęstszych powikłań okresu okołooperacyjnego.
Powikłania metaboliczne: takie jak zespół utraty soli i kwasocydoza metaboliczna.
Kamienie w pęcherzu moczowym, zwężenie cewki moczowej/rektalnej, spontaniczne pęknięcie, przepuklina i szczelina itp.
2Zarządzanie ryzykiem i środki zapobiegawcze
Przygotowanie i ocena przedoperacyjna:

Przeprowadzić szczegółowe badanie fizyczne, aby upewnić się, że pacjent nie ma wyraźnych przeciwwskazań chirurgicznych, takich jak stosowanie doustnych leków przeciwzakrzepowych i wcześniejsza historia operacji.
Przygotować specjalne narzędzia i materiały chirurgiczne, takie jak narzędzia do naprawy naczyń krwionośnych, oraz w pełni przeszkolić personel medyczny do radzenia sobie z różnymi niespodziewanymi sytuacjami.
Zarządzanie i opieka pooperacyjna:

Instytucje medyczne powinny wykonywać dobrą pracę w zakresie pooperacyjnego połączenia transferu, natychmiastowej oceny, zarządzania powrotem do zdrowia i wytycznych dotyczących zwolnienia,i wyeliminować w miarę możliwości zagrożenia dla bezpieczeństwa pooperacyjnego.
W celu zmniejszenia występowania powikłań zastosowano środki zapobiegawcze, takie jak stosowanie szwów nieabsorbowanych, regularne spłukiwanie cewnika i utrzymanie przepuszczalności jelit.
U pacjentów z grupy obserwacyjnej stosowano leczenie powikłań, a wyniki wykazały, że częstość występowania powikłań pooperacyjnych była niska.znacząco zmniejszyły się wyniki bólu nacięcia i czas hospitalizacji, a jakość życia była wysoka.
Leczenie szczególnych powikłań:

W przypadku uszkodzenia naczyń, szybki przeniesienie na operację otwartą.
W przypadku uszkodzenia cewki moczowej konieczne jest zszycie lub anastomoza, aby przywrócić ciągłość cewki moczowej.
W przypadku wystąpienia dużego krwawienia, zespołu resekcji transuretralnej (TURS), zespołu zwężenia cewki moczowej itp. podczas operacji TURP należy podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze i terapeutyczne.
Wniosek
Istnieje wiele rodzajów powikłań pooperacyjnych urologicznych narzędzi chirurgicznych, począwszy od łagodnego podskórnego wytrącenia do ciężkiego uszkodzenia naczyń.dokładne zarządzanie pooperacyjne i skuteczna interwencja pielęgniarska, częstość występowania tych powikłań może być znacznie zmniejszona i jakość prognozy pacjenta może zostać poprawiona.Instytucje medyczne powinny wzmocnić zarządzanie ryzykiem pooperacyjnym i poprawić system zarządzania bezpieczeństwem w celu zapewnienia bezpieczeństwa i powrotu do zdrowia pacjentów.

Jakie jest najnowsze leczenie podskórnego wytrącenia w urologii?

W chirurgii urologicznej najnowszymi metodami leczenia podskórnego wytrącenia są następujące:

Ciągłe wdychanie tlenu o niskim przepływie: Ta metoda może pomóc pacjentom w rozproszeniu podskórnego wyprysku.Specyficzna operacja polega na wprowadzeniu jednodrugowej rurki do wdychania tlenu do jamy nosa w celu wdychania tlenu o niskim przepływie, a głębokość wprowadzenia wynosi około 0,5 - 1 cm, aby uniknąć dyskomfortu i wąskiego kanału oddechowego.

Podskórna metoda wydechowa: Przy każdej zmianie bandażu palma dłoni naciska na podskórny wydechowy wydechowy.

Zatrzymać operację i uwolnić pneumoperitoneum.operację można tymczasowo przerwać i uwolnić pneumoperytoneum w celu zmniejszenia występowania podskórnego wytrącenia.

Jednopłucna wentylacja: w chirurgii laparoskopicznej w urologii, stosowanie jednopłucnej wentylacji może znacząco zmniejszyć częstość występowania i stopień podskórnego wytrącenia.W porównaniu z wentylacją podwójnymi płucami, zmniejsza się wchłanianie CO2 w grupie z jednopłucną wentylacją, a tym samym skutecznie kontrolowane jest podskórne wytrącenie.

Jak skutecznie zapobiegać i zarządzać ryzykiem krwawienia po otwartej radykalnej prostatektomii?

Skuteczne zapobieganie i zarządzanie ryzykiem krwawienia po otwartej radykalnej prostatektomii wymaga kompleksowego rozważenia wielu środków.Poniżej przedstawiono szczegółowe strategie zapobiegania i zarządzania:

Ocena i przygotowanie przedoperacyjne:

Przeprowadzić kompleksową ocenę pacjenta przed operacją, w tym ocenę ryzyka krwawienia.Decyzja o przerwaniu leczenia lekami przeciwzakrzepowymi lub terapią pomostową na podstawie wyników oceny.
Zwrócić uwagę na opiekę psychologiczną, kierować ćwiczeniami funkcjonalnymi w celu dostosowania się do warunków pooperacyjnych, wzmocnić dostosowanie diety i przygotowanie jelit w celu zmniejszenia krwawienia podczas operacji.
Wybierz odpowiednią metodę operacyjną:

Zastanów się nad zastosowaniem laparoskopii lub laparoskopii z pomocą robota w przypadku radykalnej prostatektomii, która ma zalety małych nacięć chirurgicznych, niskiego krwawienia,i niska częstość powikłań pooperacyjnych.
Umiejętności operacyjne:

Podczas zabiegu należy unikać uszkodzenia naczyń krwionośnych w miarę możliwości w celu zmniejszenia krwawienia.zaleca się zachowanie większej ostrożności podczas operacji..
Zarządzanie pooperacyjne:

W okresie pooperacyjnym należy aktywnie wykonywać zabiegi zastępowania płynów i rozszerzania objętości oraz leczenie przeciw zakażeniom, a w razie potrzeby należy podawać transfuzję krwi.Większość niewielkich krwotoków można ulepszyć konserwatywną terapią.
Zwróć uwagę na wzmocnienie monitorowania czynności życiowych, utrzymanie przepuszczalności każdej rurki drenażowej i natychmiastowe leczenie ewentualnych obrażeń odbytu.
Rutynowy post i abstynencja od picia przez 2 do 3 dni, które mogą być odpowiednio przedłużone w przypadku podejrzenia o uszkodzenie odbytu.
Środki zapobiegawcze związane z narkotykami i mechanizmami:

W przypadku pacjentów o średnim i wysokim ryzyku zaleca się stosowanie mechanicznych środków zapobiegawczych do czasu wypisania ze szpitala;dla pacjentów o niskim ryzyku, nie zaleca się stosowania leków ani środków zapobiegawczych.
W celu zapobiegania zakrzepowo- zakrzepowi (VTE) należy stosować filtry wyjmowalne i regularnie sprawdzać, czy filtry zostały usunięte w ciągu miesiąca po zabiegu.
Długoterminowe monitorowanie i monitorowanie:

Kontynuacja leczenia lekiem przeciwzakrzepowym w oparciu o ryzyko krwawienia i zakrzepowania po zabiegu chirurgicznym oraz regularne monitorowanie, aby upewnić się, że pacjent wyzdrowieje.

Jakie są wczesne strategie rozpoznawania i leczenia zakrzepicy żyły głębokiej (DVT) po operacji urologicznej?

Wczesna identyfikacja i strategie leczenia zakrzepicy żyły głębokiej (DVT) po operacji urologicznej obejmują następujące aspekty:

Przed zabiegiem kluczowe znaczenie ma ocena ryzyka wystąpienia zakrzepicy żył głębokich u pacjentów, w tym uwzględnienie czynników takich jak wiek pacjenta,choroby serca (np. choroby układu krążenia), cukrzyca, otyłość itp.), rodzaj operacji, jej czas trwania oraz zdolność poruszania się po operacji.personel medyczny może dokładnie określić poziom ryzyka wystąpienia DVT u pacjenta po zabiegu i opracować odpowiednie środki zapobiegawcze.

W przypadku podejrzenia o trądzik krwotoczny należy natychmiast przeprowadzić badania ultradźwiękowe kończyn dolnych i żył miednicy, ponieważ po zabiegu urologicznegooperacja raka prostaty i ponowne wszczepienie miednicy nerkowej mogą zwiększać ryzyko wystąpienia DVT.

Metody leczenia:

Terapia przeciwzakrzepowa: jest to jedna z najczęściej stosowanych metod leczenia DVT, zwłaszcza w przypadku podejrzenia lub potwierdzenia DVT,leczenie przeciwzakrzepowe jest niezbędne natychmiast, aby zapobiec rozpadzie się zakrzepów krwi i powstaniu zawału płucnego.
Trombektomia mechaniczna: Włączając w to perkutanową trombektomię mechaniczną (PMT), metoda ta jest szybsza i skuteczniejsza niż trombolyzę kierowaną cewnikami (CDT).
Leczenie trombolityczne: stosowanie leków rozpuszczających zakrzepy krwi jest odpowiednie w przypadku ostrej i podostatecznej DVT centralnej i całej kończyny kończyn dolnych.
Inne metody interwencyjne: np. implantacja filtra, dilatacja balonu, implantacja stentu i aspiracja zakrzepu.
W niektórych przypadkach w celu złagodzenia objawów zapalenia kręgosłupa można zastosować węże TED i urządzenia kompresyjne, zmniejszając ryzyko rozpadu zakrzepów krwi.

Stworzyć zespół pielęgniarek ostrzegających o zagrożeniach, zorganizować regularne systematyczne szkolenia i uczenie się dla wszystkich członków, przeprowadzić ocenę ryzyka zakrzepu żyły głębokiej dla każdego pacjenta,i wdrożyć ukierunkowane środki zapobiegawcze na podstawie wyników oceny.

Jakie są nowe środki zapobiegania i leczenia powikłań metabolicznych po operacji urologicznej?

Obecnie istnieje wiele nowych środków zapobiegania i leczenia powikłań metabolicznych po operacji urologicznej.Środki te mają na celu zmniejszenie reakcji pacjenta na stres pooperacyjny, poprawiając środowisko wewnętrzne organizmu i optymalizując stan żywieniowy pacjenta, a tym samym sprzyjając powrotowi do zdrowia pooperacyjnego.

Model zarządzania odżywianiem całego kursu:Ten model pomaga pacjentom odzyskać i leczyć choroby po operacji poprzez zmniejszenie reakcji stresu pooperacyjnego pacjenta i poprawę środowiska wewnętrznego organizmu, jednocześnie poprawiając stan żywieniowy pacjenta.

Uszczędzające powrót do zdrowia po zabiegu (ERAS): Program ten koncentruje się na szeregu standardowych środków pielęgniarskich przed, w trakcie i po zabiegu.w tym zaprzestanie stosowania leków, które mogą powodować powikłania, takie jak inhibitory czynnika wzrostu endotelnego naczyń (VEGF), cyklofosfamidu itp., oraz unikanie stosowania leków, które mogą powodować nefrotoksyczność, takich jak wysokie dawki cisplatyny i mikafemu.w celu zapobiegania średniej do ciężkiej niedokrwistości..

Kontrola poziomu cukru we krwi i utrzymanie płynów: U pacjentów z cukrzycą kontrola poziomu cukru we krwi jest szczególnie ważna po zabiegu.Utrzymanie poziomu cukru we krwi na poziomie 110 mg/dl lub niższym może znacząco zmniejszyć częstość śmiertelności i sepsyW związku z tym należy ściśle monitorować poziom cukru we krwi i stosować odpowiednie strategie zapobiegawcze po zabiegu.

Monitorowanie i leczenie dyslipidemii: u pacjentów z przeszczepem nerki należy monitorować poziom lipidów we krwi od okresu pooperacyjnego,w zależności od stopnia zaburzeń metabolicznych.Obejmuje to regularne badania białka moczu i zwiększone częstotliwości badań w oparciu o historię rodzinną i ASCVD.

Zapobieganie zakażeniom dróg moczowych i innym powikłaniom związanym z zastosowaniem cewnika: długotrwałe stosowanie cewnika może prowadzić do zakażeń dróg moczowych, zespołu purpurowego worka moczowego,zablokowanie cewnika i inne problemyDlatego konieczne jest podjęcie skutecznych środków zarządzania, takich jak regularne wymiana cewników, utrzymywanie ich w czystości i suchym stanie itp.

Wczesna diagnoza i leczenie: W przypadku poważnych powikłań, takich jak perforacja pęcherza moczowego i zakażenie bakteryjne, konieczne jest wczesna diagnoza i terminowe leczenie.Należy zwrócić uwagę na ryzyko niedoboru witaminy B12., które mogą być związane z usunięciem jelita cienkiego i mogą trwać przez wiele lat.

Jak szybko i precyzyjnie ocenić i zarządzać ryzykiem uszkodzenia naczyń w chirurgii urologicznej?

W chirurgii urologicznej ważne jest szybkie i dokładne oceny i zarządzanie ryzykiem uszkodzenia naczyń krwionośnych.

Stosowanie narzędzi diagnostycznych:

Podwójne USG i angiografia CT są powszechnie stosowanymi metodami diagnostycznymi, które mogą skutecznie zidentyfikować uszkodzenia naczyń.

W przypadku dużych obrażeń naczyniowych brzucha zaleca się otwartą operację, a uszkodzone naczynia krwionośne są zszywane przez ścianę brzucha za pomocą prostych igieł.

Monitoring i ocena wewnątrzoperacyjna:

Należy uważnie monitorować przepływ i odpływ płynu do perfuzji, aby zapewnić wczesną identyfikację przepływu płynu.

Należy sprawdzić poziom elektrolitów w surowicy, równowagę kwasu i bazy, poziom tlenu i obserwować ciśnienie dróg oddechowych, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych powikłań.

Użyj ciśnienia tlenowego zwiększonego do 20-25 mmHg i wprowadź dodatkowe igły do nacięcia w razie potrzeby, przy użyciu gąbki lub bandaży do wywierania ciśnienia na miejsce urazu.
Zarządzanie pooperacyjne:

W okresie wczesnego pooperacyjnego należy uważnie monitorować stan pacjenta, w tym tętno, ciśnienie krwi i poziom świadomości oraz siniaki, objętość krwawienia, ból itp.w brzuchu należy obserwować.
Należy zwracać uwagę na krwawienie pooperacyjne i transfuzję krwi oraz w odpowiednim czasie podejmować niezbędne środki interwencyjne.
Strategia stopniowego leczenia:

Plany leczenia różnią się w zależności od stabilności pacjenta i specyficznych objawów.natychmiastowa laparotomia lub pilne leczenie może być wymaganePodczas gdy u pacjentów stabilnych można wykonywać obserwację i selektywną embolizację naczyniową.
W przypadku widocznej hematurii zaleca się kontrastowe spiralne tomografię komputerową, a na podstawie wyników określa się potrzebę dalszej angiografii i selektywnej embolizacji naczyniowej.
Ostrożności:

Podczas wykonywania operacji laparoskopowych należy unikać pośpiesznych zabiegów i niewłaściwej identyfikacji anatomicznej, aby zmniejszyć częstość występowania uszkodzeń naczyń.
Aby skutecznie zamknąć naczynia krwionośne, należy użyć odpowiednich narzędzi i technik, takich jak elektrokoagulacja monopolarna lub dwubiegunowa.
Szczególne traktowanie przypadków:

W przypadku uporczywego krwawienia, powiększającego się hematomu lub centralnego hematomu spowodowanego zniszczeniem nerek lub tępym urazem,konieczna jest bezpośrednia ocena, a konieczność usunięcia nerki jest decydowana na podstawie konkretnej sytuacji.
Utraty cewki moczowej są zazwyczaj spowodowane urazem penetrującym i muszą być podejrzewane przy użyciu badań obrazowania, aby uniknąć pominięcia diagnozy.

Więcej zdjęć i szczegółów proszę o kontakt:
Nazwa przedsiębiorstwa: Tonglu Wanhe Medical Instruments Co., Ltd.
Sprzedaż: Emma
Tel: +86 571 6991 5082
Telefony komórkowe: +86 13685785706